جادوی عکاسی سیاه سفید/ ابراهیم بهرامی

   عکاسی می تواند برای دیدن و بیان در وجود خود ،

قدرت ایجاد کند و بدین سان زیبایی عظیم جهان را شهادت دهد.

 « انسل آدامز »

 

   انتخاب روش سیاه و سفید یک وسیله ی بیانی متفاوت است که عکاس می تواند به واسطه ی آن به خلاقیت های  نامحدودی دست بزند. وقتی لحظه ای به اسارت  یک عکس در می آید ، می میرد و از آن جهت که بی جان می شود و این جانِ واقعی دیگر هیچگاه به او بر نمی گردد، می توان  نشانه هایش را تنها  در عکس  باقی گذاشت.

تاریخ عکاسی چیزی جز عکاسی سیاه و سفید را به یاد عکاسان نمی آورد ، عکس های سیاه و سفید اگرچه نسبت به عکس های رنگی تجریدی تر هستند و عناصر در آنها خلاصه تر به نظر می رسند ، نگاه را بیشتر به سوی خود جلب می کنند.

این عکس ها انسان را به سوی دریافت عمیق یک اندوه و بازگشت و سیر به گذشته رهنمون می سازد ، هنرمند عکاس با ارائۀ یک اثر سیاه و سفید ،تمایل دارد فراتر از آنچه هست دنیا را بنگرد ،‌دنیایی که اصلا سیاه و سفید نیست . او می خواهد تعلق خاطری را که در ذهن دارد از طریق این پنجره به نمایش بگذارد.

علاوه بر این عکس های سیاه و سفید به عنوان زبان متداول عصر امروز و به دلیل تاثیر روانی که دارند ، حس قدرتمند تری در ایجاد ارتباط با گذشته ایجاد می کنند. و مخاطب را به دنیایی خیال انگیز و نوستالژیک می برند که شبیه به زندگی خودمان است و با نمایش احساساتمان، دنیای غریبی را تصویر می کند. عکس های سیاه و سفید به خاطر تاثیر قوی دراماتیک و روانی خود و فرم های عکاسانه ، با وجودی که به انتزاع نزدیک تر است ، آنچنان با بینش مردم عجین شده اند که  آنها این رنگ ها را در ذهن خود بازسازی می کنند و آنها را به دور از واقعیت و طبیعت آنها نمی بینند . در واقع می توان گفت عکس های سیاه و سفید نیمه انتزاعی اند چرا که هم به واقعیت موجود پرداخته اند وهم به دلیل حذف رنگ و ارائه ی آن به صورت تنالیته ای از ارزش های خاکستری ، از واقعیت منتزع شده اند .با این وجود این عکس ها، همچنان احساسِ واقعی بودن را در اذهان مخاطب ایجاد می کنند.

حذف رنگ از عکس ها ، کمک می کند نگاه ،معطوف ساختارهای فرم گرایانه شود.دامنه ی وسیع خاکستری ها در کنار سیاه و سفید ، در ایجاد فضاهای خیال انگیز و احساسی با قدرت بیشتری عمل می کند.

یک عکاس وقتی تلاش می کند  سیاه و سفید ببیند و عکاسی کند، در واقع به دنبال درک و کشف قدرت تاثیر گذاری تیره روشنی ها و فرم های عکاسانه است که در یک کادر قوام می یابد .

تاکید عکاس بر بافت ، حجم ، فرم ، اختلاف تباین بین سایه روشن ها ، نظام های هندسی و همچنین انسجام در جزییات عکس، از جمله عناصری است که ضرباهنگ یک عکس سیاه و سفید را تشکیل می دهد و علاوه بر اینکه نقشی اساسی در بیان زیبایی شناسیِ تصویر و کمک به مفهوم آن ایجاد می کند،تاثیر شگرفی بر بیان موضوع و هویت عکس دارد و نگاه مخاطب را به سوی خود جلب می کند.

در این بین ،گاهی عکاس تمایل دارد عناصر عکس را تا حد امکان خلاصه کند،تا به بیان خاصی برسد. در هنر مینیمال ، عکس های سیاه و سفید به خاطر تجریدی بودن رنگ و تاکید بر فرم های خلاصه شده از اهیمت ویژه ای برخوردار هستند ،‌چرا که عکاس تلاش می کند با ساده ترین عناصرِ قابل درک و نظم ساده ی درونی اینگونه عکس ها ،پیام و مفهوم خود را به بیننده منتقل نماید .

   با این وجود عکاسی سیاه و سفید همچنان به عنوان یک شاخه ی پرطرفدار عکاسی شناخته می شود . با وجود فناوری برتر عکاسی رنگی، بسیاری از عکاسان همچنان تمایل دارند به این روشِ عکاسی که مستقل و اسرار آمیز است ، دنیای خلاقانه ای را روبه روی خود بگشایند. 

 

نمایشگاه بین المللی عکاسی « آینه های روبرو »

Abgineh International(PHOTO EXHIBITION)

نمایشگاه بین المللی عکاسی « آینه های روبرو  »  با آثاری از ۴۴ عکاس ایرانی و ۳۴ عکاس بین المللی در روز جمعه پنجم بهمن  سال ۱۳۹۷در نگارخانه ی گلستانه مشهد افتتاح گردید.
این نمایشگاه دربرگیرنده ی ۹۰ عکس بودکه بصورت چاپ های سیاه و سفید و در قطع مربع از اعضای موسسه تحقیقات و مطالعات عکاسی آبگینه  در داخل و خارج از کشور ارائه شده است.
این نمایشگاه توسط موسسات بین المللی از جمله انجمن یورو فتو آرت رومانی ( EFA) انجمن همکاران تصویر ( ICS) آمریکا، نمایندگی فدراسیون بین المللی هنر عکاسی در ایران ( FIAP)  نگارخانه گلستانه و موسسه تحقیقات و مطالعات عکاسی آبگینه سازماندهی و از تاریخ پنجم لغایت یازدهم بهمن  ماه در نگارخانه گلستانه در مشهد، به نمایش درآمده است. در این نمایشگاه آثار ی از  عکاسان کشورهای هندوستان، آمریکا، رومانی، فرانسه، مالزی، چین، ایتالیا، عربستان سعودی، ترکیه ، کانادا و چند کشور دیگر ،در کنار آثارعکاسان ایرانی به نمایش گذاشته خواهد شد.
در حاشیه این نمایشگاه جلسه ای با حضور عکاسان ( هاشم جواد زاده ، مجید بندار مقدم ، صمد آریان و ابراهیم بهرامی ) با موضوع کندو کاوی در عکاسی سیاه و سفید ، نیز برگزار گردید و در پایان نمایشگاه نیز از عکاسان شرکت کننده تقدیر بعل آمد.
عکاسان شرکت کننده در این نمایشگاه عبارت بودند از :
    صمد آریان / الیاس ابراهیم نژاد / مسعود احمد زاده / ندا احمدی / حامد اسدی / بهزاد انصاری /محبوبه باقری /  مهلا براتی / مجید بندار مقدم / ابراهیم بهرامی / پروانه پاری / نگار تقی زاده / بابک جبارزاده / مهدیس جعفرزاده/ الیاس جمشیدی / هاشم جواد زاده / محمد رضا چایفروش / کاظم حسینی / زکیه حسینی  /سید جلیل حسینی زهرایی / علی خردمند / ابراهیم زارع حسینی / مجتبی رجایی / اسحاق ریگی  /علی سامعی / نسرین شاه محمدی / روشنک شبانیان / معین صالحی / مینو صدیق / ندا صیامی/  فرامرز عامل بردبار / بیتا فاضل / رسا قوام شهیدی / معین کاظمی / علی کریمی رستگار / مژگان کنعانی /حسین کیانی / مهناز محمد زاده / هما نجاریان / قدیر وقاری / مهدی وقاری / شیدا یزدانی /  ابوالفتح یوسفی / یارتا یونسی
Stefan Toth/Kok Hwa Koh/Tony Le Kim Thuan/ /Biswatosh Sengupta/ Pantea Teodor Radu/Mircea Octavian Boran/Tamal Goswami/Goutam kumar Sen/Ovi D. Pop/Abhoy Nath Ganguly/Flavian Savescu/Kusmi Majumdar/Saurav Sarkar/ Najla Angawi/Razvan Baleanu/Nelu Scripciuc/Asit Kumar Ray/Kaushik Majumder/Madhu Sarkar/Himadri Sekhar Dutta/Abhijit Ghosh/Samitesh Bhattacherjee/ M.w. Bartolini/Abira Roy/Bhaskar Bhattacherjee/Subhodip Chatterjee/ Shenghua Xupi/Partha Kumar Palit/Shaswati Palit/Malay Basu/Adela Lia Rusu/Rumela De/Debasish Gayen//Mrinal Bandyopadhyay/