تاریخ عکاسی مشهد

تاریخ عکاسی مشهد

َموسسه تحقیقات ومطالعات عکاسی ابگینه
تاریخ عکاسی مشهد

تاریخ عکاسی مشهد

َموسسه تحقیقات ومطالعات عکاسی ابگینه

بیانیه هیئت داوری نخستین جشنواره بین المللی عکس مزارات

بیانیه هیئت داوری نخستین جشنواره بین المللی عکس مزارات


  هرگاه موضوع یک جشنواره غیر از موضوع آزاد تعیین می‌شود، زاویه نگاه داوران و تطبیق آن با دید برگزارکنندگان جشنواره، پر اهمیت می‌شود. در این میان ، داوران باید از سویی نگاه زیبایی‌شناسانه را مدنظر قرار دهند و از طرف دیگر ارتباط عکس‌ها با موضوعات جشنواره را بررسی کنند. بر همین اساس، هر چه عناوین جشنواره کمتر عینی باشد، کار داوران سخت‌تر و البته نگاه شخصیِ ایشان تاثیرگذارتر می‌شود.
 در اولین دورۀ جشنواره عکس بین‌المللی مزارات، دو موضوع « مزارات» و « نیایش» مشخص شده بود. از آن‌جا که «مزارات» تعریفی مشخص و عینی داشت، کار کمی راحت‌تر بود، اما موضوع « نیایش» این ویژگی را نداشت.
کدام اعمال انسان نیایش محسوب می‌شود؟ آیا باید آیین را نیز جزو نیایش قرار می‌دادیم؟ پاسخ به سؤالاتی از این دست موجب می‌شد در تیم داوری نظرگاه متفاوتی نسبت به ارتباط یا عدم ارتباط عکس‌ها با موضوع جشنواره داشته باشیم و سختی این کار با توجه به تعداد زیاد عکس‌ها، تشدید می‌شد.
در هر بخش از جشنواره چهار هزار عکس (مجموعا 8127 عکس از 1168 عکاس) دریافت شده که بیش از 1800 عکس از آن‌ها از 33 کشور مختلف همچون هند، بنگلادش، ترکمنستان، عراق، انگلستان، ترکیه، فرانسه و بلژیک بود. کشورهایی با زبان، فرهنگ و اعتقادات متفاوت که کار داوری را سخت‌تر و البته شیرین‌تر می‌کرد. سخت‌تر، از جهتی که باید تمام موانع ناشی از تفاوت فرهنگی را کنار زد و شیرین‌تر از این منظر که در پشت تمام این تفاوت‌ها، ذات بشری جلوه‌گر می‌شد.
 ذاتی یکسان که در پس نیاز انسان به نیایش و ارتباط با مزار بزرگان خود، مشهودتر می‌شد. حتی آثار رسیده از ایران نیز از تنوع فرهنگی زیادی برخوردار بودند که با توجه به شرکت تمامی استان‌ها در جشنواره، قابل حدس بود.
از طرفی، 23 ساعت داوری که در طی دو روز و در مکان موزۀ ملک تهران انجام شد، به همت تیم اجرایی جشنواره با سرعت و کیفیتی قابل‌تقدیر به سرانجام رسید. روند داوری، علی‌رغم حضور آنلاین یک داور از قونیه ترکیه ، با استفاده از نرم افزارهای مناسب بدون هیچ تأخیری صورت گرفت.
     امیدواریم جشنواره‌ مزارات که هنر را با مفاهیم والای انسانی گره می‌زند، همچنان ادامه داشته باشد. چه بهتر که چنین جشنواره‌هایی با حضور خود در تمام طول سال     (و نه تنها در هنگام دریافت آثار) بر اهدافی که مدنظر دارند، تأکید همیشگی داشته باشند؛ زیرا جشنواره هایی می توانند تاثیر عمیق بر مخاطب بگذارند و  در جامعه بستر سازی مناسب فرهنگی داشته باشند که اولا بصورت مستمر و در طی سالیان متوالی فعالیت کنند و در ثانی دبیرخانه مزبور بتواند ضمن بهره گیری از نظرات یک شورای علمی و فرهنگی ، اهداف مورد نظر را پیگیری کرده و ضمنا  بایگانی آثار، آدرس مخاطبین، سر فصل های موضوعاتِ  مسابقه و دیگر موارد مورد نظرِ بنیان گزاران جشنواره را  تعقیب و تا حصول به نتیجه مستمرا دنبال کنند.
هیئت داوران نخستین جشنواره بین المللی عکس مزارات
دکتر رها بیلر ، دکتر محد ستاری ،سید عباس میر هاشمی ،ابراهیم بهرامی و احمد خطیری
اختتامیه جشنواره بین ‌المللی عکس مزارات
برگزیدگان نخستین جشنواره بین المللی عکس مزارات طی مراسمی شامگاه سه شنبه ۵ مرداد ۱۴۰۰ در مشهد معرفی شدند. در این جشنواره که به همت موسسه آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی برپا شد، بیش از ۸ هزار اثر از ۳۱ کشور جهان از جمله بنگلادش، هند، پاکستان، اندونزی، عراق، کانادا، استرالیا، افغانستان، عمان، امارات، ترکیه و آذربایجان شرکت کرده است.

روایت های تصویری در عکاسی/ ابراهیم بهرامی



 روایت های تصویری  در عکاسی / ابراهیم بهرامی

  امروزه عکاسی به عنوان متقاعد کننده ترین هنر معاصر و یک واقعیت فرهنگی، به تسخیر زندگی ما پرداخته است و به گفتمانی بدل شده است که مناسبات جهانی را به یکدیگر پیوند می دهد. عکاسی قابلیت هایی بیش از ثبت و ارائه ی دقیق یک موضوع دارد و آینه ی تمام نمای فعالیت ها، مشکلات، انتقادها ، اندیشه ها  و رفرم های اجتماعی است که موجب تغییر و یا تاثیر گذاری در نگرش افراد جامعه می شود. در واقع عکاسی کمک می کند نمود هایی که در واقعیت وجود دارند ثبت و کشف شوند.

 ما در عصری به سر می بریم که پیشرفت های شگرفی در عرصه هنر و تکنولوژی به وجود آمده است و عکاسی در این میان به طور شگفت انگیزی مرزهای سنتی خود را شکسته و به قلمرو های جدیدی هم در عرصه ی هنر و هم در بعد تکنولوژی دست یافته است. علاوه بر این دنیای دیجیتال و دسترسی آسان تر به آن، تمایلاتی را درافراد مختلف برای نزدیک تر شدن به دنیای عکاسی ایجاد کرده است و نگاه هنرمندانه ی عکاسان نیزتوانسته است در جای جای زندگی ما نقش مهمی ایفا کند.

عکس هایی که دارای محتوایی درخور تامل هستند و با استفاده از عناصر زیبایی شناسانه تکامل یافته اند، ارتباط موثرتری با مخاطب برقرار می کنند. این عکس ها که  همیشه در دل واقعیت ها پدید آمده اند و در موقعیت های مناسب خود را نشان داده اند، می توانند عمیق ترین احساسات درونی را به تصویر درآورند، و بارِ اصلی تغییر و تحولات مادی و معنوی جامعه را نیز به دوش بکشند . عکس ها همانگونه که زمان و مکان را متوقف می کنند، می توانند با تاثیرِ متهورانه و اعجاز گونه ی خود ،‌مخاطب را درنگاهشان متوقف کند و لحظاتی آنها را به تفکر وا دارد.

حس درونی هر هنرمند در برخورد با موضوعاتی که گذرا هستند و سرعت عمل در درک موضوع ، تجربه و تحلیل، انتخاب کادر، فرم، رنگ و ترکیب بندی و سپس به عینیت رسانیدن آن، اثری را به وجود می آورد که هم از اندیشه و نگاه هنرمند سرچشمه گرفته و هم مخاطب را به تعمق و تفکر در برابر آن وا می دارد.

 اندیشه و ذهن یک هنرمند سرشار از تحول خواهی بر اساس خرد است تا بتواند بر اساس نگاه فرازگراییِ آن ،‌دنیایی را بسازد یا حداقل در تعییر و تحولِ آن تلاش کند ونقش داشته باشد .بسیاری از کسانی که به عکاسی اجتماعی روی می آورند و واقعیت های آن را به تصویر می کشند، خود رادر زمره ی عکاسان متعهد می دانند و در این میان عکاسانی نیز هستند که چون گستره ی هنر عکاسی را به دلیل محدودیت هایی که تعهد ایجاد می کند و موجب می شود هنرمند نتواند دریچه های خلاقیت و نوآوری را بر روی موضوعات و شیوه های بیانی جدید باز کند بر آن خرده می گیرند.

یک عکاس بایستی دید و وسعت چشم سوم خود که برگرفته از ذهن پویا و فعال است، را گسترش دهد تا به درونی ترین لایه های زندگی دست یابد و ارزش های بشری را بکاود و در معرض قضاوت و دید مخاطبین قرار دهد.

در دنیای هنر هیچ اثری را نمی توان در یک فرم و قالب خاصی تعریف نمود و بر اساس آن به آفرینش پرداخت چرا که به تعداد هنرمندان روش بیانی برای موضوعات هست که آنها را از یکدیگر متمایز می سازد.

هنرمند با وجود اینکه نقش اساسی در موقعیت های اجتماعی خود دارد، هنگامی که دست به آفرینش می زند، تلاش می کند زنجیره خودبا اثر و اثر با مردم (‌مخاطب )‌را روان تر و به شکل ملموس تری حفظ کند. “Pictorial Narratives in Photography”

Ebrahim Bahrami/Art Manager of the second PHOTO FESTIVAL “ HUMAN ACT”

Photography, today, as the most convincing art and a cultural reality, has succeeded in conquering our lives. It has, nowadays, turned into a discourse linking international events. Photographic art has more potentials than merely capturing and showing details of an object; it is the full view mirror of activities, problems, criticism, thoughts, and social reforms, causing a difference or an impact on people's point of view.

Photographs containing contemplative content or those evolved using aesthetics elements are able to connect more effectively with viewers. These types of photographs that were born in a real moment and exhibited on a proper occasion are able to both express the deepest feelings and play the main lead in society's spiritual and mundane changes. They can not only freeze the time and the place but also stop their audience to think for a moment.

Inner sensibilities of an artist in dealing with ephemeral subjects, along with their agility in understanding and analyzing the subject, selecting the frame, form, color, composition and, finally, turning it into a concrete form of art, give birth to an oeuvre showing the artist's point of view and can make the viewer think deeply.

An artist's mind seeks wisdom-based revolutions in order to use their transcendent look to make a world of their own or at least make a difference. Many social photographers and those who show the real face of society consider themselves amongst committed photographers. There can be found, however, some photographers who believe commitment to photography makes some limitation that hinders creativity.

To expand the point of view and open the third eye to more activate the mind is a must for a photographer They, then, are able to explore the deepest layers of life and human values and show them to viewers for their judgment.

A work of art fits into more than one format and, so, creativity is not a one-way road. There are as many ways to express as the number of artists and that is what distinguishes them. Regarding the key role, they play in society, artists, while creating, try to smooth the understanding of the connection between themselves, the art, and people.